الکتروپمپ‌های پلانجری و نحوه ی عملکرد آن ها

الکتروپمپ‌های پلانجری (plunger pump) در کنار پمپ‌های دیافراگمی و پمپ های پیستونی در گروه پمپ‌های جابه‌جایی مثبت رفت و برگشتی قرار می‌گیرند. الکتروپمپ‌های پلانجری از یک سیلندر به نام برل (barrel) تشکیل شده است که یک پلانجر رفت و برگشتی درون آن قرار دارد. شیرهای مکش و تخلیه در سر سیلندر قرار دارند. در کورس مکش (suction stroke)، پلانجر جمع و ولوهای مکش باز می‌شوند که باعث مکش سیال به داخل سیلندر می‌گردد. در کورس ارسال (forward stroke)، پلانجر سیال را به سمت خارج از ولو تخلیه هل می‌دهد. در پمپ‌های پلانجری، آب‌بندی فشار بالا به صورت ثابت (high pressure stationary seal) انجام می‌شود و پلانجر استوانه‌ای با سطح صاف خود از میان یک سیل (seal) حرکت می‌کند. این باعث تفاوت الکتروپمپ‌های پلانجری با پمپ‌های پیستونی می‌شود و امکان کارکرد آن‌ها را در فشارهای بالا فراهم می‌کند. پمپ‌های پلانجری اغلب برای انتقال پساب‌های مسکونی و صنعتی به کار می‌روند. هنگامی که تنها یک پلانجر وجود دارد، جریان سیال بین مقدار ماکزیمم آن در زمانی که پلانجر در میانه راه قرار دارد و صفر هنگامی که پلانجر در موقعیت صفر قرار دارد تغییر می‌کند. هنگامی که حرکت سیال داخل سیستم پایپینگ شتاب‌دار شود، انرژی زیادی به هدر می‌رود. لرزش و ضربه قوچ نیز می‌توانند تبدیل به مشکلات عمده‌ای شوند. این مشکلات معمولا با استفاده از دو یا چند سیلندر که فاز کارکرد متفاوتی دارند جبران می‌شود.